Portal dzielnic: Orunia Dolna, Orunia Górna, Lipce, Św. Wojciech, Olszynka, Ujeścisko

Jedni mówią/piszą, że radni osiedla tak naprawdę nie mają żadnej władzy i przez to nie ma co sobie zawracać nimi głowy. Inni krytykują niewystarczające ich zdaniem działania Rady. Wreszcie są i tacy, którzy o radnych, bądź co bądź mieszkańcach dzielnicy, wypowiadają się pozytywnie.

Wszystko wpasowuje się w słynne powiedzenie: tam gdzie dwóch Polaków, są trzy opinie. Lub podsumowania, jak kto woli. Internauci i mieszkańcy Oruni z reguły robią to krótko i dosadnie. Nieco dłużej i bardziej poprawnie politycznie zrobili to niedawno sami radni. Oceniali swoją dotychczasową pracę i przedstawili kilka spraw, którymi chcą zajmować się w najbliższych miesiącach.

- Chaos. Pierwszy rok naszej Rady można określić jako chaos organizacyjny, ale idziemy w kierunku stabilizacji i porządku – przyznaje Mateusz Korsztun, zastępca przewodniczącego Zarządu Osiedla „Orunia-Św.Wojciech-Lipce” i mieszkaniec ulicy Rubinowej.

Jednym z najważniejszych osiągnięć, według radnych, jest przygotowany przez nich budżet. Jak tłumaczą, dzięki niemu (w tym roku budżet wyniósł ponad 60 tysięcy złotych) mogą realizować kolejne przedsięwzięcia na dzielnicy. Takie jak chociażby długo wyczekiwany przez mieszkańców Św. Wojciecha, pierwszy w tej części miasta plac zabaw.

– Są i drobne inwestycje, które przeprowadziła już nasza Rada. Poustawiane w dzielnicy ławki są teraz „oblegane” przez mieszkańców. Remont ulicy Żuławskiej, o który zabiegaliśmy u urzędników, już się toczy. Jednak na efekty niektórych działań potrzeba czasu, więc czasami nie widać naocznie tego, co zostało już zrobione – komentuje Korsztun.

Agnieszka Bartków, szefowa RO „Orunia-Św.Wojciech-Lipce” i mieszkanka ulicy Ramułta przekonuje, że są jeszcze inne korzyści funkcjonowania Rady. - Samo powołanie Rada Osiedla pokazało że Orunia potrafi coś sama dla siebie zrobić i w pewien sposób pokazać miastu gotowość do zmian.

Kiedy pytamy o porażki, radni nie kryją, że takie się im zdarzały. Przypominają jednak, że są młodą Radą i wciąż uczą się na błędach. Jednym z nich, zdaniem Korsztuna, było odpuszczenie przez radnych kwestii problemów miejskiej komunikacji w dzielnicy. Mimo, iż wiele wniosków zostało złożonych, to później zabrakło już nacisku na urzędników – W natłoku spraw bieżących uciekła nam ta sprawa – przyznaje radny.

Komunikacja miejska to nie jedyny problem, którym chcą teraz zająć się radni. W najbliższych miesiącach ma zostać zorganizowane spotkanie z urzędnikami w sprawie „Czerwonego Mostu” i bieżącego utrzymania dróg. Radni obiecują nie odpuszczać ważnych dla mieszkańców kwestii: budowy boiska na dawnej „Siódemce” (ulica Smoleńska) i budowy schodów, łączych Orunię Górną z Orunią.

W tej ostatniej sprawie, jak zapewniają nas członkowie Rady, zbierana jest dokumentacja, prowadzone są rozmowy z urzędnikami, radnymi miasta i radnymi dzielnicy „Chełm”. - Chcemy ich zainteresować na nowo tym projektem,  by urzędnicy i radni miasta sami stwierdzili, że ta inwestycja jest potrzebna, a nie jest tylko zachcianką garstki mieszkańców lub Rady Osiedla – argumentują radni.

I wskazują na jeszcze jeden problem. Nieco większy.
- Mało mieszkańców przychodzi na nasze spotkania. Właśnie ich aktywizacja to jest nasz cel w tym roku. Jak to zrobić? Internet, ulotki, ogłoszenia, gazetka. Jednak wiele zależy od chęci samych mieszkańców – mówi Bartków.

Korsztun idzie w swych sądach jeszcze dalej. - Być może mieszkańcy uważają, że skoro miasto do tej pory nic nie zrobiło to i teraz nic się nie zmieni. Często też mylą nas z Radą Miasta. Jedynym zaangażowaniem niektórych mieszkańców było pójście na wybory i teraz przyjmują postawę: "róbcie, ale mnie w to nie mieszajcie".

Co ciekawe, niewielka aktywność odnosi się też do... samych radnych. – Tak, to prawda. Są radni bardziej lub mniej zaangażowani w prace Rady Osiedla, wynika to po części z obowiązków życiowych. Pamiętajmy że praca radnego to praca społeczna – mówi szefowa Rady.

Ale takie tłumaczenia nie przekonują do końca nawet samych radnych (tych bardziej aktywnych). Między innymi dlatego 12-miesięczna Rada właśnie się reformuje. Zamiast tworzenia kolejnych komisji (15-osobowa Rada ma np. Komisję Edukacji, Kultury i Sportu), przewodnicząca Rady będzie teraz wybierała koordynatorów, którzy będą zajmować się daną sprawą lub projektem. Ta zmiana, jak przekonuje mnie kilku radnych, ma zaktywizować ich co bardziej leniwych kolegów i leniwe koleżanki.