Startuje 24 mieszkańców, wybranych zostanie 15 – na portalu MojaOrunia.pl przedstawimy wszystkich kandydatów do Rady Dzielnicy „Orunia-Św. Wojciech-Lipce”. W zeszłym tygodniu poznaliśmy dziesięciu z nich. A później kolejną siódemkę kandydatów. Dziś prezentujemy ostatnią część wywiadów.
O wyborach do rad dzielnic w Gdańsku pisaliśmytutaj. Najważniejsze informacje: wybory odbędą się 22 marca, liczy się frekwencja. Od niej zależy, czy rada powstanie i ile dostanie pieniędzy na swoje funkcjonowanie.
Kandydatów jest 24. Miejsc w przyszłej radzie „tylko” 15. Dziewięciu kandydatów będzie musiało odejść z kwitkiem.
Głosują mieszkańcy dzielnicy, którzy skończyli 18 rok życia. I tu uwaga, głosować można TYLKO na jednego kandydata. Aby nieco pomóc Państwu w wyborze, pokrótce, w bardzo krótkich wywiadach przedstawiamy sylwetki każdego z kandydatów.
Każdemu z kandydatów zadaliśmy cztery pytania:
1. Czym chciał(a)by Pan/Pani zajmować się w przyszłej radzie?
2. Jakie są Pana/Pani mocne strony, które mogą przydać się radzie dzielnicy?
3. Jakimi problemami Rada Dzielnicy „Orunia-Św. Wojciech-Lipce” powinna zająć się w pierwszej kolejności?
4. Dlaczego mieszkańcy mają zagłosować akurat na Pana/Panią?
Kamil Sobkiewicz, 30 lat, prawnik, mieszka przy ulicy Granitowej, na Oruni mieszka od roku.
1.Rada Dzielnicy to miejsce, które daje tylko ewentualny potencjał działania. W życiu bardziej niż stanowisko czy funkcja większe znaczenie ma doświadczenie i energia do działania. Chciałbym swoje doświadczenie prawnika przedsiębiorcy oraz moją energię przekazać sąsiadom z Oruni.
2. Pomysłowość, nieustępliwość oraz nazywanie rzeczy po imieniu - nie obawiam się powiedzieć "TAK" kiedy wszyscy wokół mówią "NIE". Często takie podejście pobudza do ambitniejszych działań. Tego będę oczekiwał od naszej pracy.
3. Problem, który można rozwiązać tylko na gruncie małych społeczności takich jak te w naszej dzielnicy. Dołożę wszelkich starań aby zjednoczyć jak największą ilość osób w walce o szacunek do naszej dzielnicy. Tylko zjednoczeni możemy zdziałać więcej. Odpowiedź na pytanie brzmi: Jednoczenie ludzi.
4. Jak w życiu. Wybierać należy ludzi, którzy są zdeterminowani do działania i nastawieni na sukces. Jeżeli idzie za tym jeszcze doświadczenie to wybór jest oczywisty. Dlatego też zapraszam 22 marca.
Krzysztof Kraskowski, 30 lat, inżynier, mieszka przy ulicy Żuławskiej, na Oruni mieszka od urodzenia.
1. Jestem z Oruni, tu mieszkam i pracuję. Znam problemy dzielnicy te dotyczące funkcjonowania na co dzień, a także dostrzegam te zagrażające Nam w szerszej perspektywie. Jako rodzic będę dążył do tego aby dzieciaki, w różnym wieku, miały do dyspozycji szeroką gamę zajęć dodatkowych.
2. Z pewnością determinacja i upór w dążeniu do realizacji zamierzonego celu.
3. Kwestia organizacji bezpiecznego i sprawnego przekraczania przejazdu kolejowego jest bezspornie jednym z najważniejszych punktów na liście "moich celów". Ważne jest również dopilnowanie kwestii realizacji modernizacji mostku przy ulicy Starogardzkiej.
4. Uważam ze w naszej Radzie potrzebne są osoby nowe, z szerokim spojrzeniem na otaczające nas problemy.
Agnieszka Bartków, 38 lat, zajmuje się jakością w procesach produkcyjnych, mieszka przy ulicy Ramułta.
1. Głównym celem jest reprezentowanie mieszkańców oraz wskazywanie urzędnikom naszych potrzeb poprzez pisma i uchwały oraz spotkania. Rada Dzielnicy posiada bowiem ważny dokument to jest statut dzielnicy, na podstawie którego może uchwalać stosowne uchwały (opinie), które są przekazywane do Rady Miasta. Rada Dzielnicy powinna pisać liczne pisma do różnych wydziałów w Urzędzie Miasta w sprawach Dzielnicy. Właśnie tym chciałabym zająć się w drugiej kadencji Rady.
2. Posiadam dość duże doświadczenie z pierwszej kadencji. Jako radna dzielnicy przez okres czterech lat poznałam jak funkcjonuje Urząd Miasta i Rada Miasta. Poznałam potrzeby Dzielnicy i oczekiwania mieszkańców, no może jeszcze nie wszystkie, bo jest ich naprawdę dużo.
3. Po pierwsze nie można mówić o problemach tylko o celach do zrealizowania. Na pewno kontynuowanie rozpoczętych spraw z pierwszej kadencji, niektóre bowiem mogą toczą się jeszcze wiele miesięcy (lat). Priorytetem jest wniesienie uwag i propozycji do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gdańska (obszar naszej dzielnicy).
4. Najważniejsze. aby mieszkańcy masowo poszli na wybory i oddali swój głos na swojego kandydata. Jeśli będę to ja, z góry dziękuję i obiecuję, iż ten głos nie będzie zmarnowany.
Paweł Kończyński, 31 lat, rzeczoznawca szkód, mieszka na ulicy Sandomierskiej, na Oruni mieszka od 3 lat.
1. Na pewno chcę się zająć infrastrukturą drogowo-pieszą. Zależy mi też na zrównaniu dostępu mieszkańców do elementarnych potrzeb. Nie mówi się o tym, ale na Oruni za torami są mieszkańcy pozbawieni kanalizy i bieżącej wody. Takie rzeczy są nie do pomyślenia w XXI wieku.
2. Mam doświadczenie w zarządzaniu projektami, jeżeli chodzi o rewitalizację. Wspólnie z innymi tworzyłem Stowarzyszenie Partnerstwo dla Biskupiej Górki. Moją mocną stroną jest również to, że realizuje projekty od A do Z. Nie odpuszczam.
3. Ważne jest, by zbudować świadomość lokalną w naszej dzielnicy. Proszę zobaczyć, ale teraz są wybory i nawet nie wiadomo, ile procent ludzi pójdzie głosować, czy pójdzie na tyle wystarczająco, by Rada mogła powstać. Ludzie wciąż nie wiedzą o radzie osiedla, o jej funkcjonowaniu. Nie wiedzą też, gdzie ich dzielnica się kończy, gdzie zaczyna. Moim zdaniem potrzebne są spotkania i współpraca z różnymi organizacjami, m.in. kościołami różnych wyznań. Kościoły mają duże pole do działania, taka współpraca mogłaby być owocna. Wystrzegałbym się festynów, wolałbym raczej spotkania kilku grup społecznych.
4. Działam na Oruni, znam specyfikę tej dzielnicy. Jestem doświadczony, jeżeli chodzi o kwestie administracyjne, mam wykształcenie w tym kierunku. Jestem uparty, nie muszę się uczyć pisania pism do urzędników, potrafię załatwić sprawy w urzędzie.
Ewa Patyk, 30 lat, animator społeczny, mieszka przy ulicy Uroczej
1. Chcę się zająć wypracowaniem z mieszkańcami systemu budowy i utrzymania bez zniszczeń placów zabaw (ćwiczymy to na Związkowej). Środki na takie place się znajdą, ale trzeba się tym potem opiekować. Chcę też szukać finansowania/partnerów do utworzenia żłobka na Oruni.
2. Jestem specjalistą od strony społecznej. Wiem jak działa samorząd, umiem pozyskiwać środki, znam ludzi i mogę wnieść metody pracy projektowej. Jestem stąd, jestem mamą, mam tutaj rodzinę.
3. Ważna jest kontynuacja pracy poprzedniej Rady, a także dostosowanie podjazdu przy Parku Oruńskim do potrzeb osób na wózkach i z wózkami. Na Oruni brakuje na pewno żłobka, to jest również sprawa dla nowej Rady. Chciałaby też, aby na Oruni zbudować system, w którym ludzie nawzajem się słuchają i razem działają. Krótko mówiąc, zależy mi na przełożeniu potencjału Rady na inne grupy ludzi na Oruni.
4. Myślę, że już się sprawdziłam, pokazałam co umiem. Udało mi się wypracować plac zabaw na Związkowej. Przyczyniłam się do powstania jednej z najlepszych świetlic w Gdańsku, czyli świetlicy w Gościnnej Przystani. Współtworzyłam tam punkt przedszkolny. W Radzie Dzielnicy mogłabym dalej pracować na rzecz Oruni.
Józef Kubicki, 77 lat, inżynier-mechanik, tokarz, rzeczoznawca, mieszka na Diamentowej, na Oruni mieszka od 1971 roku.
1. Przede wszystkim nawiązywanie kontaktów z oruńskimi przedsiębiorcami i zawiązywanie więzi ze szkołami i mieszkańcami. Przemieszczamy się tymi sami ulicami, oddychamy tym samym powietrzem, mamy te same problemy. Ważne jest dla mnie również, by Rada utrzymywała dobre kontakty z NOT-em i Stowarzyszeniem Nasz Gdańsk – w ten sposób zdobywa się i przekazuje ważne informacje dla dzielnicy. Kluczowym jest także uczestnictwo w ustalaniu koncepcji przestrzennego zagospodarowania dzielnicy.
2. Mam spore doświadczenie i dobre kontakty z kompetentnymi ludźmi.
3. Plan przestrzennego zagospodarowania to jest fundament, to tutaj decydują się kwestie wiaduktów, tuneli, połączenia Górnej Oruni z Orunią. Musi zostać zmienione podejście do podziału terytorialnego dzielnic w Gdańsku (nie dotyczy to tylko Oruni). Dlaczego Orunia Górna nie może być połączona z Orunią? Byłoby większe zainteresowanie wykorzystaniem kolejki elektrycznej, autobusów, jako łącznika między Orunią, a Orunią Górną. Istotną kwestią jest także doprowadzenie do rewitalizacji Parku Schopenhauera. Kluczem jest też wiarygodna i rzetelna informacja o tym co dzieje się w dzielnicy, bez nagłaśniania pewnych spraw nie można budować więzi. Trzeba sprawić, by portal był jeszcze bardziej lubiany!
4. Jestem rzetelnym społecznikiem. Cenię bardzo uczciwość, ale i przedsiębiorczość.
Edmund Sumisławski, 65 lat, pracuje w jednej z trójmiejskich uczelni, mieszka przy ulicy Żuławskiej
1. Najważniejsza jest dla mnie kwestia zanieczyszczenia powietrza na Oruni, dlatego też zdecydowałem się kandydować do Rady Dzielnicy. Nie może być tak, że dym z kominów zanieczyszcza nasze powietrze i nikt z tym nic nie robi. Przeszkadza mi również brud w dzielnicy, denerwuje mnie problem psich kup.
2. Potrafiłem już zorganizować bluesowe koncerty na Oruni, mam doświadczenie.
3. Najważniejsza kwestia to poprawa estetyki Oruni i zajęcie się problemem zanieczyszczonego powietrza.
4. Jestem uparty i zawsze dążę do celu.
