Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Szczegóły znajdziesz w Regulaminie.

Rozumiem

Piątek, 29/03/2024

Portal dzielnic: Orunia Dolna, Orunia Górna, Lipce, Św. Wojciech, Olszynka, Ujeścisko

menu menu menu menu menu

REKLAMA

Lans po oruńsku, czyli impreza w brazylijskim slumsie.

 1 dodane: 10:20, 11/07/16

tagi:książka o Brazyliiautostopowicz z Oruni

Zamiast zmywaka na Wyspach, wybrał stadion w Rio. Zamiast zarabiać, pracował jako wolontariusz. Przemek Śleziak vel Tony Kososki, 24-latek z Oruni. Dziś posiada własnoręcznie napisaną, świeżutką książkę na półkach niemal każdej księgarni w Polsce.

Lans po oruńsku, czyli impreza w brazylijskim slumsie.
Lans po oruńsku, czyli impreza w brazylijskim
Fot. d.hennig

Fotografia 1 z 1

Trochę zdjęć, garść znajomości na dwóch kontynentach. Wiedza o sobie samym i swych ogromnych możliwościach. A także o prawdziwym, nieprzekłamanym stereotypami życiu mieszkańców Ameryki Południowej. Warto realizować marzenia?

[Przeczytaj także: Autostopowicz z Oruni wreszcie w domu!]

„Nie każdy Brazylijczyk tańczy sambę”.

I nie każdy Orunianin jedzie do Brazylii. Ilu się to udało? Mistrzostwa Świata w piłce nożnej na żywo, impreza w największym slumsie Ameryki Południowej, ośle mleko w Boliwii, trzęsienie ziemi w Peru… To brzmi tak egzotycznie, że aż nierzeczywiście, zwłaszcza w kontekście chłopaka z niekoniecznie bogatej gdańskiej dzielnicy.

Przemek poznał miejsca i ludzi takimi, jakimi są naprawdę, a nie na ekranie telewizora. Czy podrasowana transmisja z karnawału w Rio może się równać adrenalinie wywołanej osobistym pójściem na melanż do faveli (czyli brazylijskiego slumsu)?

Nie sądź książki po okładce?

Słuchając opowieści Przemka o jego przygodach i podczytując blog, ciekawa byłam mimo wszystko, czy podoła on wyzwaniu, jakim jest żywa, prawdziwa książka. Czy podoła tytułowi, który koniecznie miał nawiązywać do Brazylii, choć przecież mowa tam i o innych krajach, jakie odwiedził.

Biorąc do ręki gotowe wydanie, poczułam pierwsze pozytywne zaskoczenie: ładna, przyciągająca wzrok okładka i ten tytuł… jednocześnie nawiązujący do kraju, jak i zapowiadający to, co najważniejsze w treści – odcięcie się od stereotypów, zajrzenie w głąb społeczeństwa Ameryki, pod podszewkę.

Ta książka wciąga: emocje, pragnienie poznania, determinacja, proste prawdy… A także pewne skojarzenia. Uwierzycie, że wciąż są miejsca, gdzie w knajpie plecak przypina się łańcuchem do stołu?

Zarób na swe marzenia!

Choć Tony wielokrotnie zapewniał, że do przeżycia wystarczała mu równowartość paczki fajek i piwa dziennie, czytając pierwsze rozdziały myślałam sobie: „no tak, świadomość solidnego zaplecza finansowego zapewnionego przez babcię na pewno dodaje odwagi…”

Jednak dalsza lektura, opisy jak własną pracą przy załadunku statku lub jako przewodnik i tłumacz zarabiał na każdy następny kilometr drogi – o, to przywraca wszelką wiarygodność i sprawia, że nawet siedząc w fotelu nabiera się apetytu na zapowiadaną drugą część historii.

A może i apetytu na własne przygody?

 

Galeria artykułu

Lans po oruńsku, czyli impreza w brazylijskim slumsie.

Lans po...

+ Dodaj komentarz (-) Anuluj

Komentarze (0)

Uwaga! Jeśli chcesz aby przy komentarzu pojawiła się nazwa użytkownika musisz być zalogowany. Jeśli nie masz jeszcze konta - zarejestruj się.

Proszę odczytaj kod potwierdzający z obrazka i wpisz w pole poniżej. Wielkość liter nie ma znaczenia. Jeśli masz problem z odczytaniem kodu, wczytaj nny obrazek

REKLAMA

REKLAMA

Ostatnie ogłoszenia

• Wiecej ogłoszeń