Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Szczegóły znajdziesz w Regulaminie.

Rozumiem

Czwartek, 28/03/2024

Portal dzielnic: Orunia Dolna, Orunia Górna, Lipce, Św. Wojciech, Olszynka, Ujeścisko

menu menu menu menu menu

REKLAMA

Profil użytkownika

ulalee

< div class ="naglowek_bloga">

 

Strona 1 z 1

1

Wirtualny spacer po Oruni

Czwartek, 08:28, 12/04/12, tagi:

Polecam wszystkim wirtualny spacer po Oruni.

Warto obejrzeć miejsca w których dawno nie byliśmy i te w których nie byliśmy nigdy.

 

Instrukcja dla tych którzy jeszcze nie korzystali z nowych map:

Wystarczy wejść na stronę maps.google.pl i w pasku wyszukiwania wpisać adres, np. Gdańsk, Żuławska. Gdy już ulica zostanie odnaleziona należy przeciągnąć na ulicę ludzika, który znajduje się z lewej strony mapy.

Zdjęcia

Ulica Smętna

Ulica Smętna

Ulica Równa

Ulica Równa

+ Dodaj komentarz (-) Anuluj

Komentarze (1) »

Uwaga! Jeśli chcesz aby przy komentarzu pojawiła się nazwa użytkownika musisz być zalogowany. Jeśli nie masz jeszcze konta - zarejestruj się.

Proszę odczytaj kod potwierdzający z obrazka i wpisz w pole poniżej. Wielkość liter nie ma znaczenia. Jeśli masz problem z odczytaniem kodu, wczytaj nny obrazek

złoto - biały Park Oruński

Poniedziałek, 21:49, 31/01/11, tagi:

W ubiegłą sobotę odwiedziłam Nasz ukochany Park Oruński.

Byłam tam, przyznaję, pierwszy raz tej zimy. Dlaczego? Otóż, spodziewałam się standardowych, białych widoków, no może z szarymi, gołymi drzewami. Jakież było moje zdziwienie, gdy zobaczyłam całą paletę pięknych, jesiennych barw, które wspaniale współgrają z bielą zmrożonego, nie zanieczyszczonego śniegu.

 

Zamieszczam parę zdjęć, resztę zobaczcie sami :))

złoto - biały Park Oruński

złoto - biały...

złoto - biały Park Oruński

złoto - biały...

z naszymi cieniami

z naszymi...

złoto - biały Park Oruński

złoto - biały...

Jakie romantyczne... a jakie niebezpieczne

Jakie...

Skąpane w złocie...

Skąpane w...

+ Dodaj komentarz (-) Anuluj

Komentarze (1) »

Uwaga! Jeśli chcesz aby przy komentarzu pojawiła się nazwa użytkownika musisz być zalogowany. Jeśli nie masz jeszcze konta - zarejestruj się.

Proszę odczytaj kod potwierdzający z obrazka i wpisz w pole poniżej. Wielkość liter nie ma znaczenia. Jeśli masz problem z odczytaniem kodu, wczytaj nny obrazek

Oruńska gorączka czyli trudne powroty do domu…

Czwartek, 19:23, 22/07/10, tagi:

Godzina szesnasta, minut dwadzieścia. Pora wyjść do domu. W biurze stopni Celsjusza 25, na zewnątrz podobno 30-pare.

Trudno, trudno…

 

16:20 Pierwsze buchnięcie ciepła. Uff, jak gorąco. Przekraczam teren firmy. Rozglądam się: lewo, prawo, jeszcze raz lewo. Widzę niedaleko działkowiczów. Rety, nie mogą poczekać do jutra? I pomyśleć, że i ja chciałam dziś kopać ziemniaki.

 

16:25 lewo, prawo, lewo, dla bezpieczeństwa prawo (ulica jest szersza niż poprzednia). Idę żwawym, ale nie męczącym krokiem. Mijają mnie samochody, wśród nich gostek w ciemnym niskim aucie, i tak dziwnie, nie z lewej, nie z prawej strony siedzi, ale tak jakoś… pośrodku.  Przynajmniej tak wyglądało – dokładnie się nie przyjrzałam bo szybko jechał.

Nic to. Idę dalej. Na przystanku tylko jedna osoba. Starsza pani, siedzi na krawężniku, trzyma w garści małą, czarną torebkę. Taką małą, że nie wiem co się w niej mogło mieścić – pół paszki papierosów? OK, nie wnikam.

Ja nie czekam. Wolę iść niż stać.

 

16:30 Ależ mi ciężko… puff… to był naprawdę trudny dzień. Ledwo człapię. Chce mi się pić, ale nic to.

 

16:35 Dzieciaki bezmyślnie przebiegają przez ulicę. Chciałoby się krzyknąć: Dzieci! Lewo, prawo… ale siły już brak. O, jest rowerzysta. Uśmiechnięty od ucha do ucha. Pewnie dopiero co wyskoczył z Motławy. Pot się ze mnie leje, wachluję ubraniem (co to był za pomysł żeby dziś ubierać długie spodnie…?).

 

16:40 Już bliżej niż dalej. W normalnych warunkach przyspieszam – dzisiaj zwalniam. Nie mam czym oddychać. Ciężko jest, na dodatek dźwigam sweter, który miał mi się przydać rano, w drodze do pracy i torebkę wypełnioną różnymi rzeczami, w tym parasolką i kanapkami sprzed kilku dni.

Przejechał autobus. Po twarzach ludzi wnioskuję że klimatyzacja nie działa albo jest za słaba. Współczuję im – rano jechałam do pracy autobusem to było mi ciężko. Co dopiero teraz…

 

16:45 Powolutku zbliżam się do mieszkania. Jeszcze sąsiad półnagi mi mignął przed oczyma. Przyspieszyłam kroku. Nie, nie z powodu sąsiada. Przyspieszyłam bo przyszło mi na myśl ze w mieszkaniu jest chłodniej.

 

16:50 I tak było.

Chwilę później byłam już po zimnej kawie (moja specjalność) i jeszcze przed gorącym obiadem (chyba nie byłam aż tak przegrzana bo zjadłam go migusiem, tuż po zrobieniu, parząc sobie podniebienie).

I tak po ciężkim, jakże pracowitym dniu trafiłam do domu gdzie spędzam resztę dnia – gotując, piorąc, odkurzając… i pisząc mojego pierwszego bloga.

Zdjęcia

Stare zdjęcie ale z równie ciepłego dnia

Stare zdjęcie...

+ Dodaj komentarz (-) Anuluj

Komentarze (1) »

Uwaga! Jeśli chcesz aby przy komentarzu pojawiła się nazwa użytkownika musisz być zalogowany. Jeśli nie masz jeszcze konta - zarejestruj się.

Proszę odczytaj kod potwierdzający z obrazka i wpisz w pole poniżej. Wielkość liter nie ma znaczenia. Jeśli masz problem z odczytaniem kodu, wczytaj nny obrazek

 

Strona 1 z 1

1

REKLAMA

REKLAMA