Autor: Stacja_Orunia, Data publikacji: 2014-04-09 12:31:00
W niedzielę 13 kwietnia zapraszamy do Stacji Orunia na spotkanie z Jadwigą Majewską autorką książek o tańcu oraz na spektakl Teatru Amareya „Nomadka”.
STACJA TANIEC
13 kwietnia 2014
18.00
Spotkanie z Jadwigą Majewską tłumaczką książki Sally Barnes „Terpsychora w tenisówkach” oraz autorką książki „Świadomość ruchu. Teksty o tańcu współczesnym”, prowadzenie: Magdalena Hajdysz
Spotkanie z Jadwigą Majewską: wstęp wolny
20.00
Spektakl „NOMADKA” – Teatr Amareya
Spektakl: bilety 15/20 zł
Adres:
Stacja Orunia / Dworek Artura, ul. Dworcowa 9, Gdańsk Orunia, tel. 58 306 66 76 w. 37
Więcej: www.gak.gda.pl, facebook.com/StacjaOrunia
Miło nam powiadomić, że publikacje „Terpsychora w tenisówkach” Sally Banes i Świadomość ruchu. „Teksty o tańcu współczesnym” zostały nagrodzone marką Radia Kraków. www.radiokrakow.pl/www/index.nsf/ID/MNIA-9HRS72
„Terpsychora w tenisówkach” Sally Banes to pierwsze na rynku polskim tłumaczenie pozycji należącej do kanonu teoretycznych rozważań nad tańcem współczesnym. Książka pojawiła się w Ameryce w 1977 roku (z nowym wstępem w 1987) i dziś stanowi pozycję klasyczną, wielokrotnie wznawianą i tłumaczoną na wiele języków, funkcjonującą jako podręcznik akademicki. Napisana przystępnym językiem ukazuje szerokie tło społeczne i artystyczne, z którego wyrosła i na którym rozkwitła amerykańska awangarda taneczna. Zarazem jednak rozważania te mają charakter uniwersalny, traktują o tańcu jako takim, gdyż dokonania artystów, o których pisze autorka, stanowią źródło inspiracji dla tego, co w tej dziedzinie sztuki dzieje się obecnie.
Syntetyczny wstęp opowiada historię postmodernistycznego ruchu a dziesięć portretów najważniejszych postaci tamtej epoki wypełniają wnikliwe opisy i błyskotliwe interpretacje przedstawień oraz zdjęcia. Erudycja autorki pozwala poznać nie tylko taniec ale również sztukę plastyczną, teatralną i, rodzący się w Nowym Jorku lat 60. i 70., performance artystyczny. Obowiązkowa lektura dla każdego zainteresowanego tańcem współczesnym, awangardową sztuką, Nowym Jorkiem, Ameryką.
Sally Banes to gwiazda amerykańskiej krytyki tańca, ekspert współczesnej sceny tańca i nowych trendów stale pojawiających się w sztuce. Jako pierwsza zaczęła dokumentować dokonania twórców amerykańskiej awangardy tanecznej. Była szefem Wydziału Tańca w University of Wisconsin-Madison i członkiem rady tegoż wydziału oraz prezesem i honorowym członkiem Society of Dance History Scholars. W 2003 roku została nagrodzona za całokształt działalności przez Congress of Research in Dance. Obecnie, z uwagi na stan zdrowia, Banes nie jest już aktywna zawodowo.
Świadomość ruchu. Teksty o tańcu współczesnym
Antologia Świadomość ruchu pod redakcją Jadwigi Majewskiej to autorski wybór najważniejszych wypowiedzi o tańcu współczesnym, opisujących fundamenty aktualnej estetyki i praktyki w tej dziedzinie. Refleksje twórców, ich autointerpretacje i manifesty zostały zestawione z esejami teoretyków i krytyków. Wszystkie zamieszczone wypowiedzi to głosy profesjonalistów, często o wadze klasyki gatunku. Książka składa się z dwóch części: w pierwszej taniec funkcjonuje w trzech perspektywach (jako proces, działanie i spektakl), w drugiej – pojawia się w rozlicznych kontekstach: teatralnym, krytycznym, historycznym, socjologicznym, antropologicznym czy religioznawczym.
Poszczególne rozdziały zostały ułożone tak, aby wskazać ewolucję zagadnień i różnorodność perspektyw. Zestawienie nie ma jednak ambicji zbioru wyczerpującego nowoczesną refleksję o ruchu, nastawione jest raczej na konfrontację z tym, co aktualne i przyszłościowe w tańcu. Książka może służyć jako podręcznik dla studentów teatrologii, performatyki, teorii tańca, zarówno na uniwersytetach, jak i w wyższych szkołach artystycznych. Może stanowić podstawę do dalszych, bardziej szczegółowych, publikacji w przyszłości. Jest znakomitym przewodnikiem zarówno dla samych artystów, jak i dla osób piszących o tańcu oraz zajmujących się jego propagowaniem – szczególnie w kontekście wzrastającej popularności tańca w kulturze współczesnej.
„NOMADKA”
Koncept, reżyseria: Katarzyna Pastuszak
Ruch: Katarzyna Pastuszak, Dorota Androsz (aktorka Teatru Wybrzeże)
Konsultacje: Dorota Androsz, Aleksandra Śliwińska, Agnieszka Kamińska
Wykonanie: Louise Fontain, Dorota Androsz, Barbara Szamotulska (zastępstwo – Magda Jędra), Katarzyna Pastuszak, Aleksandra Śliwińska, Nel Melon, Joanna Duda
Teksty: Barbara Szamotulska, Louise Fontain, Katarzyna Pastuszak, Dorota Androsz
Video: Katarzyna Pastuszak, Louise Fontain
Muzyka: Joanna Duda
Czas trwania: 60 min.
Premiera: 11.12.2012, Klub Żak, Gdańsk
NOMADKA to projekt performatywny o kobietach i ich wewnętrznej oraz zewnętrznej emigracji. Osią projektu są historie kobiet, które jak nomadowie, przeżyły większość swojego życia w ruchu i swoistym odosobnieniu, bez stałego miejsca zamieszkania, bez poczucia zakorzenienia. Odkrywając przed światem trudną prawdę o sobie, kobiety te odzyskują swoją godność i rodzą się na nowo. Celem projektu jest podjęcie dyskusji na temat wygnania oraz zwrócenie uwagi na niezwykłe bogactwo kryjące się w tym, co potocznie określa się mianem „inności” i co często ulega stygmatyzacji. NOMADKA mówi o powrocie do siebie i do świata. Na poziomie teoretycznym, projekt odnosi się również do koncepcji płynności ludzkiej tożsamości sformułowanej przez Rosi Braidotti (koncepcja “nomadycznego podmiotu”).
Z recenzji:
„(…) Oto przypowieść polsko-norweska o wędrujących kobietach (…). „Nomadka” to udany i czytelny projekt zbudowany z wielu elementów, które jednak nie zaciemniają obrazu, tylko go nasycają i pozycjonują. To artystyczno-badawczy projekt, niemal laboratorium, po którym błąkają się kobiety. (…) Konsekwencja metody, obrazu i rytmu w spektaklu sytuuje go wysoko w propozycjach offowych. Pastuszak ambitnie podeszła do narracji, wprowadzając na scenę osiem bohaterek, dała jednak czas widzowi na „pacyfikację” przestrzeni, na oswojenie się z czasem scenicznym. [Katarzyna Wysocka, port kultury.pl, 14.12.2012]
Projekt zrealizowany został w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańsk. Realizacja projektu była możliwa także dzięki pomocy Klubu Żak oraz dzięki projektowi „Corners of Europe” i życzliwości takich osób jak Louise Fontain, Hege Dalen, Chris Torch.
Informacja o artystach
JADWIGA MAJEWSKA - krytyk, teoretyk, kurator, wykładowca. Ukończyła religioznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim, na którym gościnnie prowadzi autorskie zajęcia z historii, teorii tańca i analizy spektaklu tanecznego. Pisze o tańcu, a także o teatrze, sztukach plastycznych. Regularnie pisuje do miesięcznika „Teatr” – gdzie jest stałą współpracowniczką i autorką bloków monograficznych poświęconych tańcowi – oraz do „Didaskaliów”. Publikowała także m.in. w „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym”, „Res Publice Nowej”, „Arttaku”. Współpracowała także jako konsultant programowy z TVP Kultura.
Wykłada i prowadzi warsztaty na temat historii i teorii tańca oraz pisania o tańcu. Jest autorką przygotowanego z okazji Kongresu Kultury Polskiej w 2009 roku Raportu o stanie tańca współczesnego w Polsce (wraz z Joanną Szymajdą), autorką przygotowanego z okazji Kongresu Tańca 2011 roku Raportu o stanie tańca w Krakowie, oraz poświęconej polskiej scenie tanecznej książki The Body Revolving the Stage. New Dance in New Poland (Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, 2011). Współtworzyła również sześć tomów popularyzatorskiej serii Gazety Wyborczej – Balet i Taniec. Była selekcjonerką kilku festiwali, w tym m.in. Baltic Movement Contest i Polskiej Platformy Tańca 2010, oraz jedną z koordynatorek I Kongresu Tańca w 2011 roku. Jako kuratorka prowadzi kilka równoległych międzynarodowych projektów artystycznych i edukacyjnych (m.in. wraz z Katarzyną Bester jest kuratorką Festiwalu Tańca Współczesnego KRoki w Małopolskim Ogrodzie Sztuki w Krakowie).
Jako krytyczka zajmuje się przede wszystkim polskim oraz amerykańskim tańcem współczesnym – kilka lat spędziła w USA. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2011, w ramach którego opracowała dwie antologie tekstów o tańcu współczesnym (publikacja planowana jesienią 2013), pracuje także nad polskim tłumaczeniem Terpsychory w tenisówkach Sally Banes (publikacja jesienią 2013, PWM).
Jest współzałożycielką Otwartego Forum Środowisk Sztuki Tańca. Zasiada w Radzie Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca, jest członkiem Dance Critics Association oraz Congress of Research in Dance. Autorka i kuratorka MAKT – Mobilnej Akademii Krytyki Tańca.
KATARZYNA PASTUSZAK - tancerka, teatrolog, tłumacz, doktor nauk humanistycznych, prezes Stowarzyszenia Amareya Art, Kurator Gdańskiego Festiwalu Tańca (Klub Żak). Od 2003 współtworzy Teatr Amareya działający w Gdańsku. Ukończyła Skandynawistykę (UG) i Wiedzę o Teatrze (Akademia Teatralna, Warszawa) oraz Filologiczne Studium Doktoranckie UG (tytuł doktoratu „Ankoku butō Hijikaty Tatsumiego – teatr ciała-w-kryzysie”, 2010). Członek CID (International Dance Council), Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Rady Kultury Prezydenta Miasta Gdańska. Uczestniczka europejskiego projektu CORNERS 2011-2012 (Intercult, Sztokholm), w ramach którego uczestniczyła w wielu akcjach performatywnych w przestrzeni publicznej w Gruzji, Rosji, Azerbejdżanie, Szwecji. Prowadzi gościnne wykłady i warsztaty także na UG, ASP-Gdańsk (kurs dydaktyczny w Pracowni Projektowania Wnętrz Miejskich pod kierunkiem prof. Jacka Dominiczaka) oraz w Polsce i za granicą. Występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya 2003-2013 oraz w projektach z twórcami zagranicznymi – np. “The Power of Nature” z grenlandzką storytellerką Louise Fontain (2013, Norwegia) „Dream Regime” z Gekidan Kaitaisha z Tokio pokazywany w Polsce i Japonii (2007-2011), „Caravan Project” z Ang Gey Pin (2008), „Anatomical Theatre – The Mystery of Life and Death” z Joan Laage (2006-2007), „Ten ku Youran” z Daisuke Yoshimoto (2006), „Mandala życia i śmierci” w reżyserii Atsushiego Takenouchiego (2005). Współpracowała jako tancerka z takimi zespołami jak Sopocki Teatr Tańca („Wojna polsko-ruska”, 2011) i Teatr Tańca i Muzyki Kino Variatino (“Ciche ciało”, 2010). W lutym 2011 razem z Teatrem Amareya występowała na scenie Morishita Studio – Tokio, w ramach projektu Dream Regime Project organizowanego przez Gekidan Kaitaisha. Reżyseruje również projekty teatralne z osobami niepełnosprawnymi i niewidomymi. Prowadziła warsztaty m.in. w Polsce, Norwegii, Rosji, Japonii. W 2012 jako tancerka brała udział między innymi w eksperymentalnym projekcie performatywnym face&face_face it w IS Wyspa Gdańsk, współtworzyła także spektakl Ofelia który miał premierę w ramach XVI Festiwalu Szekspirowskiego (2012). W 2012 stworzyła także interdyscyplinarny projekt „Nomadka” z udziałem tancerek Amareya oraz grenlandzkiej storytellerki Louise Fontain i aktorki Teatru Wybrzeże - Doroty Androsz. We wrześniu 2013 roku wraz z trójmiejskim kolektywem artystycznym Offelia_Collectif występowała z projektem „Ofelia_3” na festiwalu Redplexus Festival - Préavis de Désordre Urbain (Marsylia). W okresie październik-grudzień 2013 w ramach obchodów 10-lecia działalności Teatru Amareya współtworzyła dwa premierowe spektakle – spetakl “2” z muzyką na żywo w wykonaniu Joanny Dudy oraz spektakl “fetish.wtf” w reżyserii Doroty Androsz również z muzyką Joanny Dudy.
JOANNA DUDA - pianistka, kompozytorka, członkini wielu projektów, m.in.: J=J, Wojtek Mazolewski Quintet. Stypendystka Kulturalnego Miasta Gdańska w 2010r. i 2012 r. Nominowana do nagrody TVP Kultura Gwarancje Kultury 2011 w kategorii "Debiut Roku" oraz Grand Prix Jazz Melomani w kategorii Nadzieja Melomanów. Autorka muzyki do spektakli teatralnych Station des Corps (reż. Tomasz Bazan), Balladyna (reż. K. Garbaczewski), Herb Brecht (reż. K. Garbaczewski), "2" reż. Katarzyna Pastuszak, "Fetish.WTF" reż. Dorota Androsz. Muzyczny element performatywnego zespołu Offelia Collectiv. Jej różnorodne inspiracje - muzyka klasyczna, jazz, scena elektroniczna i eksperymentalna - powodują dużą rozpiętość́ stylów, w których się porusza. Eklektyczność́ jej muzyki słyszalna jest zarówno w poszczególnych projektach, kompozycjach jak i w podejściu do zagadnienia nowoczesnej pianistyki. Joanna Duda w marcu 2013 wydała swoją autorską płytę The Best Of, na której prezentuje przekrój całej swojej dotychczasowej twórczości.
DOROTA ANDROSZ - absolwentka PWST w Krakowie, Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu. Od 2004 do 2006 aktorka Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Od 2007 roku aktorka Teatru Wybrzeże. Laureatka nagrody im. Hieronima Konieczki i nagrody Radia Pik. Obecnie można ją zobaczyć w spektaklach: „Amatorki”, „Orgia”, „Per procura”, „Pieszo”, „Solness”, „Sprawa operacyjnego rozpoznania”, „Tak powiedział Michael J.”, „Zwyczajne szaleństwa”.
ALEKSANDRA ŚLIWIŃSKA - tancerka, od 1998 roku mieszka w Gdańsku. Wcześniej związana ze szkolnym zespołem tańca towarzyskiego, a następnie z Młodzieżowym Zespołem Tańca „Figiel” prowadzonym przez Małgorzatę Lorenc w Połczynie Zdroju. Tam właśnie zaczęła się jej pasja taneczna, która trwa do dziś. Uczestniczyła w licznych przedstawieniach taneczno-teatralnych w choreografii Małgorzaty Lorenc, które otrzymywały nagrody na przeglądach wojewódzkich. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych warsztatach tanecznych (Gdańsk, Koszalin, Kalisz) z zakresu techniki tańca współczesnego, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, Body Mind Centering’u, tańca butō i innych. Uczennica Mileny Jurczyk, Bogumiły Ćwięki, Witolda Jurewicza, Leszka Bzdyla, Marka Lachowicza, Beaty Owczarek z zakresu tańca współczesnego. Uczestniczyła również w Kursie dla Instruktorów Tańca Koszalin ’96-’97. Jej pierwsza choreografia „Skazani” powstała w 1997 r. w Połczynie Zdroju. Następnie w 2001 r. w Gdańsku współtworzyła z Agnieszką Kamińską choreografię „Anioł w Królestwie”, a w 2002 r. choreografię pt. „Odcienie aksamitu” z Alicją Kurek. Bardzo istotny wpływ na jej pracę z ciałem oraz sposób poruszania się w świecie tańca i teatru wywarli mistrzowie japońskiego tańca Butō. Od 2003 roku tancerka i aktorka Teatru Amareya.
AGNIESZKA KAMIŃSKA - tancerka, choreografka, współzałożycielka Teatru Amareya, wokalistka, pedagog, instruktorka pracy z głosem, animatorka kultury, uczennica wybitnych pedagogów pracy z głosem, ciałem i ruchem, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca butoh, technik tańca współczesnego, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, ruchu autentycznego, Body Mind Centering, wielu technik wokalnych, terapii głosem, technik relaksacji. Uczyła się między innymi u takich nauczycieli jak: Zygmunt Molik, Olga Szwajgier, Meredith Monk, Hiroyo Kitao, Guillermo Horta, Natalka Polovynka, Siergiej Kovalevych, Imre Thorman, Atsushi Takenouchi, Yuri Nagaoka, Daisuke Yoshimoto, Itto Morita, Mika Takeuchi, Yumiko Yoshioka, i wielu innych. Dzięki rozległemu doświadczeniu stworzyła własną metodę rozwoju osobistego poprzez pracę z ciałem i głosem - Integrative Voicework System® , która polega na zastosowaniu praktyk głębokiej integracji głosu, ciała, ruchu, umysłu i ducha. Od wielu lat prowadzi warsztaty głosowe, taneczne, oraz rozwoju osobistego dla dorosłych, a także zajęcia dla osób niewidomych, niepełnosprawnych oraz uzależnionych. Jest instruktorką wokalistyki w szkole muzycznej Musicollective w Gdańsku. Od 2003 współtworzy Teatr Amareya, z którym zrealizowała dotychczas kilkanaście spektakli jako tancerka, choreografka oraz reżyserka, w tym kilka projektów zagranicznych. Jest wokalistką i liderką grupy Atmen Trio, z którym gra muzykę eksperymentalną, improwizowaną, filmową i teatralną. Tworzy również opracowania wokalne do spektakli oraz projektów teatralnych, a także realizuje niezależne projekty muzyczne.
LOUISE FONTAIN - artystka, animatorka kultury, ambasadorka tradycyjnej kultury grenlandzkiej i kultury samów. Specjalizuje się w storytellingu i grze na tradycyjnych Nordyckich bębnach, fotografka. Ukończyła szkołę plastyczną w Kopenhadze oraz studia w zakresie nowych mediów. Wielokrotna stypendystka instytucji kulturalnych takich jak Kongelig Grønlandsk kulturfond, Dansk Grønlands kulturfond, Bikuben fonden. Występowała na wielu lokalnych festiwalach w Norwegii (m.in. Galleria Mosjoen, Villkvinneseminar, WildWinterfestival), a także w galeriach w Kopenhadze, wioskach Grenlandii, Norwegii, Danii.